De mooiste hike van Europa?

Caspar David Friedrich

Je kent een van de beroemdste werken van de romantische schilder vast. Een man die lijkt uit te kijken over een oneindig berglandschap. Een schilderij dat mij ogenblikkelijk naar mijn rugzak en wandelschoenen laat grijpen. Deze week op Rügen zag ik meer van zijn werk en bezocht een van de plekken die hij schilderde. Las ook over zijn noodlottige jeugd, zijn schuldgevoel en trauma. Hij zakte door het ijs, werd gered door zijn broer, die daarbij zelf verdronk. Het schijnt de reden te zijn dat hij personen vooral op de rug gezien schilderde en moeite had met menselijk contact.

Hij schilderde een prachtig uitzicht op de krijtrotsen van Rügen. Nog steeds kun je de plek bezoeken waar hij in 1818 stond toen hij dit tafereel schilderde. Er is wel wat veranderd want de krijtrotsen zijn door instortingen nog steeds in beweging.

Krijtrotsen op Rügen, 1818 (Wikimedia Commons)

Eeuwenoude beukenbossen

En de wandeling er naartoe gaat door eeuwenoude beukenbossen beheert door de natuur zelf. Geen moeilijke ingrepen van de mens, geen overdreven opruimwoede! Een tijdloos oerbos. Echt een overweldigende ervaring om daar te lopen. Echte stilte! Het pad stijgt en daalt, stijgt en daalt, hetzelfde geldt voor je hartslag.

Zo nu en dan tref je toch nog een eenzame wandelaar, rustig groetend, verder alleen de vogels, veel vogels. Het pad voert al snel langs de krijtrotsen en geeft waanzinnige doorkijkjes de diepte in op het azuurblauwe water van de Oostzee.

Hier en daar een waarschuwingsbord met ‘Levensgevaar’. Regelmatig storten er stukken krijtrots in, zo nu en dan een wandelaar.

Als ik even later omkijk naar de plek waar wij 200 meter geleden stonden, zie ik hoe broos die plek is. Hier betekent ‘Levensgevaar’ gewoon niet eigenwijs zijn. Het uitzicht is sowieso adembenemend en dat is het stijgen op het pad bij vlagen ook.

Europa’s mooiste hike

Deze wandeling van Sassnitz naar de Königsstuhl geldt als een van de mooiste hikes van Europa. Met recht! Nu in het voorjaar is het prille groen van de uitlopende beuken al schitterend, maar hoe zal het hier in de herfst zijn, als de beuken hun prachtige herfstkleuren krijgen? Ik kom er voor terug besluit ik!

Nationaal park Jasmund
Sharing is caring

Als denken ervaren wordt!

Rügen! Serendipiteit tot de max! Naar Pas de Calais willen, maar de andere kant op reizen. Je afvragen waar je vannacht je tent op zult slaan en blind op Google de eerste natuurcamping kiezen.

Arriveren bij een slagboom, uit een sleutelkastje een envelop halen met daarin de boodschap:’ Zoek vooral een plek met zeezicht’

Portugese dennen

Portugese dennen noem ik ze altijd. Ooit stond ik vanwege de liefde in Porto op een camping onder dit soort dennen. De liefde voor de dennen is gebleven. De liefde trouwde een andere psycholoog. Gelukkig maar.

Nu lig ik weer onder de dennen. In een hangmat. Zachtjes wiegend op de Oostenwind. Langzaam krijgt mijn blauwe tent een lichtgroene topping van het stuifmeel. De tijd vertraagt en ik ook!

Denken wordt ervaren

Bijzonder om te merken dat mijn gedachten steeds langzamer krijgertje spelen in mijn hoofd. Denken gaat langzaam over in ervaren. Gewoon zijn …. wiegend op de wind. Ik volg de zwaluwen in hun onnavolgbare vlucht. Dat is mooi genoeg voor vandaag!

Sharing is caring

Echte mannen breien

Elk jaar 3 nieuwe skills

2 jaar geleden liep ik door een wolfabriek op de  Faeröer. Echt honderden kleuren en soorten wol. Terwijl ik bladerde door patroonboeken dacht ik: ‘Je zou toch maar kunnen breien. Hoe gaaf zou dat zijn.’

In de hoofdstad Thorshavn wemelt het van de leuke cafeetjes. De meeste verkopen naast drank en geweldige koffie ook zelfgemaakte taart. Het mooiste café (annex boekenzaak)ligt boven in de stad.

Café in Torshavn

Een uitmuntende plek om rond te hangen, koffie te drinken en te genieten van de vele zelfgemaakte taarten. Twee scholieren komen binnen en duiken weg in een hoekje. Druk pratend, pakken ze hun breiwerkjes. En ik dacht: ‘Zou ik dat kunnen?. Een IJslandse trui breien of een fisherman’s beanie?’

Breien leren, waarom niet? Wat nou als ik drie nieuwe skills zou leren per jaar? Wat wordt er dan allemaal mogelijk? Een nieuwe uitdaging was geboren!

Breien als levensles

Maar waar vind ik iemand die mij breien leert? Een oud tandeloos vrouwtje, dat mij haar skills wil overdragen,  liefst ergens op een eiland. Dat zijn de beste! Het werd Anouck, zeker niet oud en al helemaal niet tandeloos! Op mijn vraag: ‘Zeg, kan jij breien, kreeg ik een volmondig: ‘Zeker kan ik breien’. Er was geen weg meer terug! Ik ging breien!

Breien is afzien, is wegglijdende steken, is vermeerderingen, die zomaar ontstaan, is rondbreinaalden die losraken net als je bijna klaar bent, is steken, die niet in je spiergeheugen willen! Maar breien is ook meditatief, verlaagt je bloeddruk en geeft rust. Vooral voor mensen die altijd ‘iets moeten doen’. Bezig zijn terwijl je stil zit en kunt nadenken! Kunt filosoferen! Wat is er mooier dan dat!

Breien geeft meteen resultaat. De vraag doe ik het goed of niet hoef je niet te stellen, wordt direct beantwoord. En heel belangrijk, je leert hulpvragen stellen. De uitroep ‘Anouck’ is inmiddels gevleugeld! En als laatste, breien steekt aan! Mijn breien deed anderen ook breien! Inmiddels is de Breiclub ‘ De roze theemuts’ een feit. Op aanvraag is een lidmaatschap mogelijk!

Echte mannen breien

Ja, echte mannen breien. Het is technisch, je kunt duizend leuke tools kopen en er gaat echt een nieuwe wereld voor je open. Het vraagt om inzicht, discipline en heel veel doorzettingsvermogen. Je kunt creëren en je eigen handen laten maken wat je ziet!

Bijzonder, dat breien zo lang aan vrouwen voorbehouden was. Mijn dealer, de lokale breizaak in Voorst, vertelde mij dat veel oudere vrouwen het niet zouden waarderen dat ik brei. Geen toegang tot de Breiclub dus. Maar gelukkig wel veel goede adviezen en heel veel wol en gadgets!

Echt, probeer het eens! Niets zo satisfying als iets onder je handen te zien ontstaan.

Het doel een IJslandse trui breien

Dat je rondbreinaald losspringt

 

 

 

Sharing is caring

Wakker worden aan de Baltische kust

3 graden op Rügen

Om 6 uur wakker worden van een (ge)weldadig vogelconcert! Het heeft wat. Het zachte ruisen van de branding op de achtergrond ook.
Het is nog rustig hier op Rügen. Wij zijn het enige tentje op de bosachtige camping. Vannacht was het 3 graden, frisjes, zou een reden kunnen zijn. Verder een stuk of 3 campers met vissers. Heerlijk tot aan je middel in je waadpak in het water staan. Mijn hobby is het niet. Wakker worden in de zon wel, met koffie, luisterend naar de vogels.

Situationeel reizen

En dan te bedenken dat ik nu aan de Franse in plaats van de Baltische kust had moeten zitten. Het roer omgooien op basis van de situatie, het weer in dit geval, hoe mooi is dat? Levert toch best leuke verrassingen op, vooral omdat we nu echt met een ‘blanco canvas’ aankomen.

Geen voorbereidingen, geen verwachtingen, gewoon gaan en ervaren. Ik zou het meer moeten doen!

 

Sharing is caring

Niets zweverigs aan een bosbad!

Knallend groen

Bij een bosbad denk ik dan meteen aan zweverig door het bos drentelen en bomen knuffelen. Niets is minder waar. Als je even Googled stroomt je scherm vol met de nodige zweverige websites, maar ook met veel wetenschappelijk materiaal ter ondersteuning van de gezondheidswinst, die te behalen is met een stevige boswandeling.

Hoewel het rustig op het mos aanwezig zijn en gewoon om je heen kijken hetzelfde effect heeft. Zoals nu, in de lente terwijl het groen knallend te voorschijn springt

Medicijnkast

De stofjes die bomen afgeven doen wat met je. Zeg maar zoals je badolie in een warm bad. Rustig inhaleren zou ik zeggen. Mindfull aanwezig zijn doet de rest. Het versterkt het immuunsysteem en zenuwstelsel, verlaagt de bloeddruk en versnelt herstel bij ziekte om er maar een paar te noemen.  Grieperig, dan lekker naar het bos!

Het aanwezig zijn in de natuur doet je ook beseffen hoe alles met alles verbonden is. Hoe bomen elkaar steunen door hun ondergrondse wortelsystemen en samen een ecosysteem vormen. Hoe dieren en  de kleinste organismen er een plek hebben en samenwerken. In stilte, zonder het rumoer dat de mens er vaak voor nodig heeft.  En ook doet besef ik mij dat de mens zich zo slecht aanpast aan dat ecosysteem.

Neem eens de tijd om een vierkante meter bos echt te bestuderen.

Nature quest

Wil je meer? Echt eens voelen wat een bos echt met je doet? Blijf dan eens 24 uur in het bos. Zoek een plek waar je ongestoord kunt verblijven. Zeg maar een stukje van 10 bij 10 meter en blijf  binnen dat kwadrant. Beleef het bos, voel het bos, maar vooral ook voel wat het met je doet!

Ben benieuwd wat je ervaart, waar je aan denkt, welke inzichten het je oplevert.

Inlezen

Eerst even lezen voordat je de uitdaging aangaat? De volgende titels vind ik echt de moeite waard:

De 8 grote lessen van de natuur Gary Ferguson

Leven als een beest Charles Foster

Dikke oude bomen Gerard Janssen

Sharing is caring

Caminho Português

Toe aan een reset? Even een mentale-flos om de oude hersencellen versneld te verwijderen? Dan is de Camino Português jouw wandeltocht! Vooral als je rond oktober of november op pad gaat. Ruim 630 kilometer langs de kust van Portugal en Spanje naar Santiago de Compostela.

300 kilometer naar binnen reizen

Wij vertrokken uit Porto, dat reduceert de tocht met zo’n 300 kilometer. Het weer was uitdagend. Code Rood aan de kust en overal overstromingen. De nationale zenders hadden het er maar druk mee. Na een dag afwachten of het ooit nog beter zou worden zijn we maar gewoon gestart.

Harde wind, regen, maar ook heldere luchten, zon en prachtige vergezichten. De mooiste Portugese dorpjes in de rust, die alleen de herfst de Costa Verde brengt. Genoeg restaurants en overnachtingsmogelijkheden die ondanks het ruige weer nog open waren (dat is na midden November echt wel anders). Op verschillende locaties waren wij de laatste gasten voor de seizoensluiting. Maar vooral was het 300 kilometer naar binnen reizen, stap voor stap jezelf en anderen tegenkomen.

Een geweldige reis in 14 dagen (2 rustdagen) liepen we naar Santiago de Compostela. Een wandeling door heel mooie bossen, pittoreske dorpen, lelijke steden, mooie bergkammetjes, paden die veranderd waren in beken,  stranden waar de vloed ons deed rennen langs de rotsen om de aanrollende golven te ontlopen.

Het weer zal ik mij altijd blijven herinneren, maar ook de geuren en vriendelijke bevolking en de les ‘je kunt veel meer dan je denkt’

Je kunt veel meer dan je denkt

Over lessen gesproken ‘Je kunt veel meer dan je denkt’ was denk ik de belangrijkste. Maar ook ‘Neem jezelf niet als norm’, ‘Zorg voor elkaar’ en ‘regen is ook maar een concept’. In Nederland zeggen we bij 7 mm ‘hmm slechte dag’, op de caminho vertrokken we met 44 mm onder het motto ‘we hebben een poncho’ !  En dat is het!  Zien wat er komt en dan een passende actie nemen. Niet teveel overdenken, maar gewoon doen. Vertrouw op jezelf en je creativiteit.

10 kilo

Een andere les ‘je hebt erg weinig nodig om op reis te gaan’, Alles wat niet op je rug past heb je eigenlijk niet nodig. Rugzak van 10 kilo inclusief water is meer dan zat en verhoogt je loopplezier. Hiking Poles zijn een must en een weldaad voor je knieën.

En misschien wel de wijste les ‘ga niet trouwen voordat je met elkaar een caminho in het regenseizoen gelopen hebt’. Daarna weet je wat je aan elkaar hebt 😉

Bon Caminho!

 

 

Sharing is caring

Sociale innovaties om de ellende rond Covid-19 te verlichten

Honoursstudenten van de Longwood University(US) en studenten van het Honoursprogramma Social Innovation gaan een maand lang onderzoeken wat de gevolgen voor jongeren zijn van COVID-19 en wat de verschillen en overeenkomsten zijn tussen de jongeren in de US en NL.

Vervolgens gaan ze de uitdaging aan om met sociale innovatieve ideeën te komen om deze gevolgen te verlichten. 12 internationale teams leveren hun ideeën aan in een podcast! Zo leuk en spannend kan onderwijs zijn.

Sharing is caring

Politiek bestuur ervaren: het democratiespel

Windesheim Honoursstudenten van meerdere programma’s speelden samen met studenten van Toegepaste Gerontologie op 11 november het Democratiespel in de Statenzaal van de Provincie Overijssel.

Onder de bezielende leiding van Rosalie Bosman en Poem ter Mors van de Provincie Overijssel werd een voorstel rond het festivalbeleid van de provincie behandeld. Een prachtige uitdaging om op deze manier inzicht te krijgen in het politiek bestuur!

De studenten gingen met elkaar in debat en zij besloten democratisch hoe de provincie met festivals dient om te gaan. Een geweldige avond met vurige debatten!

Sharing is caring

Kom op met je kop!

Mooi initiatief van Frank Holten, zeker de mooite waard om even de onderstaande film te bekijken en natuurlijk die kop koffie te doneren! Samen zijn we in staat iets moois tot stand te brengen! Help mensen met een arbeidsbeperking aan een baan. Naast het mooie initiatief van Campus Woudhuis waar we met studenten van het Windesheim Honoursprogramma Sociale Innovatie aan werken vraagt ook dit initiatief om jouw aandacht en hulp!

Bekijk hier de film, https://lnkd.in/dRpUfau klik dan op de link die hieronder staat waarmee je €2,80 stort! Het kost je maar één minuut en het geld voor één kopje koffie.

Wij zetten ons belangeloos in om 100.000 mensen met een arbeidsbeperking de kans te bieden op de baan die ze verdienen en om hun dromen en ambities waar te kunnen maken. We hebben jouw kopje koffie daarbij hard nodig!

Hier👇 kun je je kopje koffie doneren. https://lnkd.in/dgs8pvD Dank voor je support! Delen wordt gewaardeerd!‘ (Bron LinkedIn Frank Holten)

#komopmetjekop

Sharing is caring