Echte mannen breien

Elk jaar 3 nieuwe skills

2 jaar geleden liep ik door een wolfabriek op de  Faeröer. Echt honderden kleuren en soorten wol. Terwijl ik bladerde door patroonboeken dacht ik: ‘Je zou toch maar kunnen breien. Hoe gaaf zou dat zijn.’

In de hoofdstad Thorshavn wemelt het van de leuke cafeetjes. De meeste verkopen naast drank en geweldige koffie ook zelfgemaakte taart. Het mooiste café (annex boekenzaak)ligt boven in de stad.

Café in Torshavn

Een uitmuntende plek om rond te hangen, koffie te drinken en te genieten van de vele zelfgemaakte taarten. Twee scholieren komen binnen en duiken weg in een hoekje. Druk pratend, pakken ze hun breiwerkjes. En ik dacht: ‘Zou ik dat kunnen?. Een IJslandse trui breien of een fisherman’s beanie?’

Breien leren, waarom niet? Wat nou als ik drie nieuwe skills zou leren per jaar? Wat wordt er dan allemaal mogelijk? Een nieuwe uitdaging was geboren!

Breien als levensles

Maar waar vind ik iemand die mij breien leert? Een oud tandeloos vrouwtje, dat mij haar skills wil overdragen,  liefst ergens op een eiland. Dat zijn de beste! Het werd Anouck, zeker niet oud en al helemaal niet tandeloos! Op mijn vraag: ‘Zeg, kan jij breien, kreeg ik een volmondig: ‘Zeker kan ik breien’. Er was geen weg meer terug! Ik ging breien!

Breien is afzien, is wegglijdende steken, is vermeerderingen, die zomaar ontstaan, is rondbreinaalden die losraken net als je bijna klaar bent, is steken, die niet in je spiergeheugen willen! Maar breien is ook meditatief, verlaagt je bloeddruk en geeft rust. Vooral voor mensen die altijd ‘iets moeten doen’. Bezig zijn terwijl je stil zit en kunt nadenken! Kunt filosoferen! Wat is er mooier dan dat!

Breien geeft meteen resultaat. De vraag doe ik het goed of niet hoef je niet te stellen, wordt direct beantwoord. En heel belangrijk, je leert hulpvragen stellen. De uitroep ‘Anouck’ is inmiddels gevleugeld! En als laatste, breien steekt aan! Mijn breien deed anderen ook breien! Inmiddels is de Breiclub ‘ De roze theemuts’ een feit. Op aanvraag is een lidmaatschap mogelijk!

Echte mannen breien

Ja, echte mannen breien. Het is technisch, je kunt duizend leuke tools kopen en er gaat echt een nieuwe wereld voor je open. Het vraagt om inzicht, discipline en heel veel doorzettingsvermogen. Je kunt creëren en je eigen handen laten maken wat je ziet!

Bijzonder, dat breien zo lang aan vrouwen voorbehouden was. Mijn dealer, de lokale breizaak in Voorst, vertelde mij dat veel oudere vrouwen het niet zouden waarderen dat ik brei. Geen toegang tot de Breiclub dus. Maar gelukkig wel veel goede adviezen en heel veel wol en gadgets!

Echt, probeer het eens! Niets zo satisfying als iets onder je handen te zien ontstaan.

Het doel een IJslandse trui breien
Dat je rondbreinaald losspringt

 

 

 

Wakker worden aan de Baltische kust

3 graden op Rügen

Om 6 uur wakker worden van een (ge)weldadig vogelconcert! Het heeft wat. Het zachte ruisen van de branding op de achtergrond ook.
Het is nog rustig hier op Rügen. Wij zijn het enige tentje op de bosachtige camping. Vannacht was het 3 graden, frisjes, zou een reden kunnen zijn. Verder een stuk of 3 campers met vissers. Heerlijk tot aan je middel in je waadpak in het water staan. Mijn hobby is het niet. Wakker worden in de zon wel, met koffie, luisterend naar de vogels.

Situationeel reizen

En dan te bedenken dat ik nu aan de Franse in plaats van de Baltische kust had moeten zitten. Het roer omgooien op basis van de situatie, het weer in dit geval, hoe mooi is dat? Levert toch best leuke verrassingen op, vooral omdat we nu echt met een ‘blanco canvas’ aankomen.

Geen voorbereidingen, geen verwachtingen, gewoon gaan en ervaren. Ik zou het meer moeten doen!

 

Niets zweverigs aan een bosbad!

Knallend groen

Bij een bosbad denk ik dan meteen aan zweverig door het bos drentelen en bomen knuffelen. Niets is minder waar. Als je even Googled stroomt je scherm vol met de nodige zweverige websites, maar ook met veel wetenschappelijk materiaal ter ondersteuning van de gezondheidswinst, die te behalen is met een stevige boswandeling.

Hoewel het rustig op het mos aanwezig zijn en gewoon om je heen kijken hetzelfde effect heeft. Zoals nu, in de lente terwijl het groen knallend te voorschijn springt

Medicijnkast

De stofjes die bomen afgeven doen wat met je. Zeg maar zoals je badolie in een warm bad. Rustig inhaleren zou ik zeggen. Mindfull aanwezig zijn doet de rest. Het versterkt het immuunsysteem en zenuwstelsel, verlaagt de bloeddruk en versnelt herstel bij ziekte om er maar een paar te noemen.  Grieperig, dan lekker naar het bos!

Het aanwezig zijn in de natuur doet je ook beseffen hoe alles met alles verbonden is. Hoe bomen elkaar steunen door hun ondergrondse wortelsystemen en samen een ecosysteem vormen. Hoe dieren en  de kleinste organismen er een plek hebben en samenwerken. In stilte, zonder het rumoer dat de mens er vaak voor nodig heeft.  En ook doet besef ik mij dat de mens zich zo slecht aanpast aan dat ecosysteem.

Neem eens de tijd om een vierkante meter bos echt te bestuderen.

Nature quest

Wil je meer? Echt eens voelen wat een bos echt met je doet? Blijf dan eens 24 uur in het bos. Zoek een plek waar je ongestoord kunt verblijven. Zeg maar een stukje van 10 bij 10 meter en blijf  binnen dat kwadrant. Beleef het bos, voel het bos, maar vooral ook voel wat het met je doet!

Ben benieuwd wat je ervaart, waar je aan denkt, welke inzichten het je oplevert.

Inlezen

Eerst even lezen voordat je de uitdaging aangaat? De volgende titels vind ik echt de moeite waard:

De 8 grote lessen van de natuur Gary Ferguson

Leven als een beest Charles Foster

Dikke oude bomen Gerard Janssen

Caminho Português

Toe aan een reset? Even een mentale-flos om de oude hersencellen versneld te verwijderen? Dan is de Camino Português jouw wandeltocht! Vooral als je rond oktober of november op pad gaat. Ruim 630 kilometer langs de kust van Portugal en Spanje naar Santiago de Compostela.

300 kilometer naar binnen reizen

Wij vertrokken uit Porto, dat reduceert de tocht met zo’n 300 kilometer. Het weer was uitdagend. Code Rood aan de kust en overal overstromingen. De nationale zenders hadden het er maar druk mee. Na een dag afwachten of het ooit nog beter zou worden zijn we maar gewoon gestart.

Harde wind, regen, maar ook heldere luchten, zon en prachtige vergezichten. De mooiste Portugese dorpjes in de rust, die alleen de herfst de Costa Verde brengt. Genoeg restaurants en overnachtingsmogelijkheden die ondanks het ruige weer nog open waren (dat is na midden November echt wel anders). Op verschillende locaties waren wij de laatste gasten voor de seizoensluiting. Maar vooral was het 300 kilometer naar binnen reizen, stap voor stap jezelf en anderen tegenkomen.

Een geweldige reis in 14 dagen (2 rustdagen) liepen we naar Santiago de Compostela. Een wandeling door heel mooie bossen, pittoreske dorpen, lelijke steden, mooie bergkammetjes, paden die veranderd waren in beken,  stranden waar de vloed ons deed rennen langs de rotsen om de aanrollende golven te ontlopen.

Het weer zal ik mij altijd blijven herinneren, maar ook de geuren en vriendelijke bevolking en de les ‘je kunt veel meer dan je denkt’

Je kunt veel meer dan je denkt

Over lessen gesproken ‘Je kunt veel meer dan je denkt’ was denk ik de belangrijkste. Maar ook ‘Neem jezelf niet als norm’, ‘Zorg voor elkaar’ en ‘regen is ook maar een concept’. In Nederland zeggen we bij 7 mm ‘hmm slechte dag’, op de caminho vertrokken we met 44 mm onder het motto ‘we hebben een poncho’ !  En dat is het!  Zien wat er komt en dan een passende actie nemen. Niet teveel overdenken, maar gewoon doen. Vertrouw op jezelf en je creativiteit.

10 kilo

Een andere les ‘je hebt erg weinig nodig om op reis te gaan’, Alles wat niet op je rug past heb je eigenlijk niet nodig. Rugzak van 10 kilo inclusief water is meer dan zat en verhoogt je loopplezier. Hiking Poles zijn een must en een weldaad voor je knieën.

En misschien wel de wijste les ‘ga niet trouwen voordat je met elkaar een caminho in het regenseizoen gelopen hebt’. Daarna weet je wat je aan elkaar hebt 😉

Bon Caminho!