Het jaarboek van het Windesheim Honours Programme Social Innovation Tribe 2020-2021 met verhalen en een onvervalste Honours Playlist met de mooiste nummers voor in de hangmat of het strand.
Jaarboek Honours Programme sociale innovatie 2021
Maak je leven de mooite waard!
Het jaarboek van het Windesheim Honours Programme Social Innovation Tribe 2020-2021 met verhalen en een onvervalste Honours Playlist met de mooiste nummers voor in de hangmat of het strand.
Jaarboek Honours Programme sociale innovatie 2021
Honoursstudenten van de Longwood University(US) en studenten van het Honoursprogramma Social Innovation gaan een maand lang onderzoeken wat de gevolgen voor jongeren zijn van COVID-19 en wat de verschillen en overeenkomsten zijn tussen de jongeren in de US en NL.
Vervolgens gaan ze de uitdaging aan om met sociale innovatieve ideeën te komen om deze gevolgen te verlichten. 12 internationale teams leveren hun ideeën aan in een podcast! Zo leuk en spannend kan onderwijs zijn.
Windesheim Honoursstudenten van meerdere programma’s speelden samen met studenten van Toegepaste Gerontologie op 11 november het Democratiespel in de Statenzaal van de Provincie Overijssel.
Onder de bezielende leiding van Rosalie Bosman en Poem ter Mors van de Provincie Overijssel werd een voorstel rond het festivalbeleid van de provincie behandeld. Een prachtige uitdaging om op deze manier inzicht te krijgen in het politiek bestuur!
De studenten gingen met elkaar in debat en zij besloten democratisch hoe de provincie met festivals dient om te gaan. Een geweldige avond met vurige debatten!
De Dutch Design Week 2019. Een mooie gelegenheid om de ideeën van 2600 internationale designers te bekijken en te doorgronden. Veel nieuwe materialen, neem bijvoorbeeld paddestoelen om mee te bouwen, maar ook hout als materiaal om co2 op te slaan.
Veel social design, bekende en nieuwe designers. Veel filosofische vragen die de moeite waard zijn te stellen. Robots die jouw emoties lezen, sustainable design, hergebruik, afval bestaat niet meer.
En natuurlijk de niet te missen Graduation Show 2019 van de Design Academy. Maar ook ‘De Angstfabriek’ over hoe ‘angst’ gebruikt wordt om nieuwe producten aan de markt te brengen. Kortom een kijkje in de toekomst en het heden onder het motto: If not now then when?
Een goede reden om af te reizen naar Eindhoven. Nog te zien tot en met 27 oktober.
Afgelopen weekend was het Landgoed Woudhuis het decor van een spannende Dragons’ Den. Studenten van het Windesheim Honours Programme Social Innovation ontwikkelden in 48 uur plannen om Campus Woudhuis tot bruisend middelpunt te maken van het landgoed.
Uitgangspunten: leren voor iedereen, groen DNA, verbonden met wijken en bedrijven in Apeldoorn en de regio.
De Dragons Kien van Hövell tot Westerflier, Marco Mout en Annemarth Idenburg gaven de studenten positief kritische repliek op de business case, de voorgestelde identiteit van het landgoed, de vormen van eigenaarschap, de relatie met de sustainable development goals van de UN en de gevolgen van het stikstofdebat. Waardevolle inbreng die leidt tot bijstelling en prioritering van de plannen!
Aanstaande maandag gaan we samen met de opdrachtgever Jaap Berends de projecten herordenen en prioriteren om de komende 3 maanden maximale impact te bereiken. Zo leuk kan onderwijs zijn!
Uitdagingen aangaan blijft spannend, want een uitdaging is pas een uitdaging als je eventueel kunt falen, toch? Of toch niet, dat vraag ik mij af. Ik ben ruim voor het tijdperk van de Youtube challenges de gekste uitdagingen aangegaan. Een novelle schrijven in een maand (Nanowrimo), 1000 kilometer wandelen, koud douchen, zomaar een paar voorbeelden van uitdagingen die op kwamen en ik nodig vond om aan te gaan.
Hoe werkt dat dan zo’n uitdaging vroeg ik mij laatst af in een moment van reflectie. Waren het wel uitdagingen of wist ik eigenlijk wel dat ik het kon en was er meer sprake van doorzetten, niet opgeven, gewoon doen.
Meestal gaat het om iets dat je uit je comfortzone sleurt. Neem bijvoorbeeld koud douchen! Onder die warme douche staan en dan resoluut de warme kraan op koud zetten, vervolgens voelen hoe je geest en lichaam explodeert. Echt wel een uitdaging de eerste twee weken en daarna merk je dat de aanpassing is geslaagd. Je kunt het en het voelt weldadig, mission completed!
1000 kilometer wandelen, het lijkt veel, maar met de juiste mindset is het eigenlijk heel makkelijk. Misschien is dat het; de mindset waarmee je start. Een soort weten dat je het wel kunt, dat het mogelijk is, dat je kunt groeien. In tegenstelling tot het denken in ‘ik kan dit toch niet’. Carol Dweck deed er onderzoek naar en schreef er zeer toegankelijke boeken over. In deze TEDxtalk gaat ze in op het belang van de juiste mindset voor je aan het avonturieren gaat!
We moeten af van het ‘ik-kan-het-toch-niet-denken’ en het inwisselen voor het ‘ik-kan-het-nog-niet-denken’. Voel je het verschil? Bij het eerste denken versla je jezelf al bij voorbaat, bij het tweede weet je dat je het misschien nu nog niet kunt, maar dat je van de ervaring gaat leren hoe je het uiteindelijk wel kunt bereiken.
Het volgende plaatje laat het mooi zien wat het verschil is tussen een statische mindset van niet kunnen (fixed mindset) en een mindset van ‘met de juiste inspanning is het mogelijk’ (growth mindset).
Is alls dan mogelijk? Ach sommige zaken laat ik graag aan mij voorbijgaan. Een violist zal ik nooit worden. Maar wie weet, als ik het echt zou willen. Als ik er echt voor wil gaan en dagelijkse 8 uur wil oefenen 😉
Terug naar de uitdagingen. Misschien heeft het ook wel te maken met waar je het eigenaarschap‘locus of control’ neerlegt van je handelen. Ben jij het die aan het roer staat of is het de omgeving die van invloed is op jouw slagen? Kwam jouw falen doordat anderen je tegenwerkte of omdat je er gewoon nog niet klaar voor was. Leg je de verantwoordelijkheid voor je nieuwe dieet bij je App of coach of pak je hem zelf? Geef je op of ga je door?
Hoe ga jij je uitdagingen aan? Liggen ze ruim buiten jouw ‘comfort zone’, zijn ze binnen een jaar haalbaar (die 1000 kilometer) of vergen ze misschien wel 10.000 uur oefening. Voor mij zijn het meestal zaken waarvan ik denk ‘moeilijk, maar niet onmogelijk’. En dan bij succes telkens je grenzen weer verder leggen, want het succes levert meteen een mooie stapsteen naar het volgende doel.
Ben benieuwd hoe jij naar uitdagingen kijkt!
Kan de kunst ons nog redden van het wegzakken in het moeras van de middelmatigheid? Wakker schudden uit onze gemakzuchtige slaap van het alledaagse ‘makkelijke’ leven en lonkende vergetelheid? Wat raakt ons nog in het dagelijkse bombardement van prikkels, personal marketing, live streams en social stories?
Terwijl de huidige culturele en maatschappelijke thema’s schreeuwen om kunstenaars met een mening, lijken ze vooral bezig met business en verdienmodellen. Waar is de kunst als disruptief, schokkend, blaffend, schreeuwend?
Kunst die ergens over mag gaan. Niet mooi, maar zuur als Fluoroantimonic acid! Niet gevoelig, maar bijtend! Kunst niet opgeslagen in verfijnde koepels met gedempt licht en verfijnd geconditioneerde zalen, maar het liefst op ruwe muren ‘in your face’!
Niet leren schilderen als Rembrandt, maar leren creëren als Banksy, daar waar het er toe op, op straat! In het oog van alledag om je uit te dagen, je te verwonderen, om je te vragen je oordeel echt te onderzoeken! Kan kunst het nog?
Dat vraag ik mij dan af terwijl ik door De Fundatie loop. ‘Vrijheid, de vijftig kernkunstwerken vanaf 1968′ een mooie expositie met dito boek. Spannende werken, uitdagend, soms confronterend, keurig verscholen onder de geglazuurde UFO.
Een overzichtstentoonstelling is natuurlijk altijd ‘uitdaging met terugwerkende kracht’, vooral aanzettend tot glimlachende beschouwing of niet? De curatoren hebben immers besloten dat dit de belangrijkste kernkunstwerken zijn.
Mooi, maar blijft mijn vraag ‘waar hebben ze zich verscholen, die commentatoren van ons huidig tijdsgewricht?’ Wanneer kruipen ze de academie uit om zich te roeren, te spiegelen, te confronteren, aandacht te eisen? Is de klimaatmars een eerste voorzichtige eruptie van jong aanstormend disruptief talent? De nieuwe Banksy’s of JR’s schreeuwend in je gezicht! Ik hoop het!
Kan kunst ons nog redden? Of hebben we de kunst gered en is de verbijstering, de verwondering, gestorven?