Categorie: Outdoor

Geplaatst op

De mooiste hike van Europa?

Caspar David Friedrich

Je kent een van de beroemdste werken van de romantische schilder vast. Een man die lijkt uit te kijken over een oneindig berglandschap. Een schilderij dat mij ogenblikkelijk naar mijn rugzak en wandelschoenen laat grijpen. Deze week op Rügen zag ik meer van zijn werk en bezocht een van de plekken die hij schilderde. Las ook over zijn noodlottige jeugd, zijn schuldgevoel en trauma. Hij zakte door het ijs, werd gered door zijn broer, die daarbij zelf verdronk. Het schijnt de reden te zijn dat hij personen vooral op de rug gezien schilderde en moeite had met menselijk contact.

Hij schilderde een prachtig uitzicht op de krijtrotsen van Rügen. Nog steeds kun je de plek bezoeken waar hij in 1818 stond toen hij dit tafereel schilderde. Er is wel wat veranderd want de krijtrotsen zijn door instortingen nog steeds in beweging.

Krijtrotsen op Rügen, 1818 (Wikimedia Commons)

Eeuwenoude beukenbossen

En de wandeling er naartoe gaat door eeuwenoude beukenbossen beheert door de natuur zelf. Geen moeilijke ingrepen van de mens, geen overdreven opruimwoede! Een tijdloos oerbos. Echt een overweldigende ervaring om daar te lopen. Echte stilte! Het pad stijgt en daalt, stijgt en daalt, hetzelfde geldt voor je hartslag.

Zo nu en dan tref je toch nog een eenzame wandelaar, rustig groetend, verder alleen de vogels, veel vogels. Het pad voert al snel langs de krijtrotsen en geeft waanzinnige doorkijkjes de diepte in op het azuurblauwe water van de Oostzee.

Hier en daar een waarschuwingsbord met ‘Levensgevaar’. Regelmatig storten er stukken krijtrots in, zo nu en dan een wandelaar.

Als ik even later omkijk naar de plek waar wij 200 meter geleden stonden, zie ik hoe broos die plek is. Hier betekent ‘Levensgevaar’ gewoon niet eigenwijs zijn. Het uitzicht is sowieso adembenemend en dat is het stijgen op het pad bij vlagen ook.

Europa’s mooiste hike

Deze wandeling van Sassnitz naar de Königsstuhl geldt als een van de mooiste hikes van Europa. Met recht! Nu in het voorjaar is het prille groen van de uitlopende beuken al schitterend, maar hoe zal het hier in de herfst zijn, als de beuken hun prachtige herfstkleuren krijgen? Ik kom er voor terug besluit ik!

Nationaal park Jasmund
Geplaatst op

Wakker worden aan de Baltische kust

3 graden op Rügen

Om 6 uur wakker worden van een (ge)weldadig vogelconcert! Het heeft wat. Het zachte ruisen van de branding op de achtergrond ook.
Het is nog rustig hier op Rügen. Wij zijn het enige tentje op de bosachtige camping. Vannacht was het 3 graden, frisjes, zou een reden kunnen zijn. Verder een stuk of 3 campers met vissers. Heerlijk tot aan je middel in je waadpak in het water staan. Mijn hobby is het niet. Wakker worden in de zon wel, met koffie, luisterend naar de vogels.

Situationeel reizen

En dan te bedenken dat ik nu aan de Franse in plaats van de Baltische kust had moeten zitten. Het roer omgooien op basis van de situatie, het weer in dit geval, hoe mooi is dat? Levert toch best leuke verrassingen op, vooral omdat we nu echt met een ‘blanco canvas’ aankomen.

Geen voorbereidingen, geen verwachtingen, gewoon gaan en ervaren. Ik zou het meer moeten doen!

 

Geplaatst op

Niets zweverigs aan een bosbad!

Knallend groen

Bij een bosbad denk ik dan meteen aan zweverig door het bos drentelen en bomen knuffelen. Niets is minder waar. Als je even Googled stroomt je scherm vol met de nodige zweverige websites, maar ook met veel wetenschappelijk materiaal ter ondersteuning van de gezondheidswinst, die te behalen is met een stevige boswandeling.

Hoewel het rustig op het mos aanwezig zijn en gewoon om je heen kijken hetzelfde effect heeft. Zoals nu, in de lente terwijl het groen knallend te voorschijn springt

Medicijnkast

De stofjes die bomen afgeven doen wat met je. Zeg maar zoals je badolie in een warm bad. Rustig inhaleren zou ik zeggen. Mindfull aanwezig zijn doet de rest. Het versterkt het immuunsysteem en zenuwstelsel, verlaagt de bloeddruk en versnelt herstel bij ziekte om er maar een paar te noemen.  Grieperig, dan lekker naar het bos!

Het aanwezig zijn in de natuur doet je ook beseffen hoe alles met alles verbonden is. Hoe bomen elkaar steunen door hun ondergrondse wortelsystemen en samen een ecosysteem vormen. Hoe dieren en  de kleinste organismen er een plek hebben en samenwerken. In stilte, zonder het rumoer dat de mens er vaak voor nodig heeft.  En ook doet besef ik mij dat de mens zich zo slecht aanpast aan dat ecosysteem.

Neem eens de tijd om een vierkante meter bos echt te bestuderen.

Nature quest

Wil je meer? Echt eens voelen wat een bos echt met je doet? Blijf dan eens 24 uur in het bos. Zoek een plek waar je ongestoord kunt verblijven. Zeg maar een stukje van 10 bij 10 meter en blijf  binnen dat kwadrant. Beleef het bos, voel het bos, maar vooral ook voel wat het met je doet!

Ben benieuwd wat je ervaart, waar je aan denkt, welke inzichten het je oplevert.

Inlezen

Eerst even lezen voordat je de uitdaging aangaat? De volgende titels vind ik echt de moeite waard:

De 8 grote lessen van de natuur Gary Ferguson

Leven als een beest Charles Foster

Dikke oude bomen Gerard Janssen

Geplaatst op

Caminho Português

Toe aan een reset? Even een mentale-flos om de oude hersencellen versneld te verwijderen? Dan is de Camino Português jouw wandeltocht! Vooral als je rond oktober of november op pad gaat. Ruim 630 kilometer langs de kust van Portugal en Spanje naar Santiago de Compostela.

300 kilometer naar binnen reizen

Wij vertrokken uit Porto, dat reduceert de tocht met zo’n 300 kilometer. Het weer was uitdagend. Code Rood aan de kust en overal overstromingen. De nationale zenders hadden het er maar druk mee. Na een dag afwachten of het ooit nog beter zou worden zijn we maar gewoon gestart.

Harde wind, regen, maar ook heldere luchten, zon en prachtige vergezichten. De mooiste Portugese dorpjes in de rust, die alleen de herfst de Costa Verde brengt. Genoeg restaurants en overnachtingsmogelijkheden die ondanks het ruige weer nog open waren (dat is na midden November echt wel anders). Op verschillende locaties waren wij de laatste gasten voor de seizoensluiting. Maar vooral was het 300 kilometer naar binnen reizen, stap voor stap jezelf en anderen tegenkomen.

Een geweldige reis in 14 dagen (2 rustdagen) liepen we naar Santiago de Compostela. Een wandeling door heel mooie bossen, pittoreske dorpen, lelijke steden, mooie bergkammetjes, paden die veranderd waren in beken,  stranden waar de vloed ons deed rennen langs de rotsen om de aanrollende golven te ontlopen.

Het weer zal ik mij altijd blijven herinneren, maar ook de geuren en vriendelijke bevolking en de les ‘je kunt veel meer dan je denkt’

Je kunt veel meer dan je denkt

Over lessen gesproken ‘Je kunt veel meer dan je denkt’ was denk ik de belangrijkste. Maar ook ‘Neem jezelf niet als norm’, ‘Zorg voor elkaar’ en ‘regen is ook maar een concept’. In Nederland zeggen we bij 7 mm ‘hmm slechte dag’, op de caminho vertrokken we met 44 mm onder het motto ‘we hebben een poncho’ !  En dat is het!  Zien wat er komt en dan een passende actie nemen. Niet teveel overdenken, maar gewoon doen. Vertrouw op jezelf en je creativiteit.

10 kilo

Een andere les ‘je hebt erg weinig nodig om op reis te gaan’, Alles wat niet op je rug past heb je eigenlijk niet nodig. Rugzak van 10 kilo inclusief water is meer dan zat en verhoogt je loopplezier. Hiking Poles zijn een must en een weldaad voor je knieën.

En misschien wel de wijste les ‘ga niet trouwen voordat je met elkaar een caminho in het regenseizoen gelopen hebt’. Daarna weet je wat je aan elkaar hebt 😉

Bon Caminho!

 

 

Geplaatst op

Het Zoutpad

Wat als je in een week je huis en je inkomen verliest en je vervolgens hoort dat je partner ongeneeslijk ziek is? Dan besluit je een tent te kopen en te gaan wandelen. Niet zomaar een wandeling, maar het South West Coast Path langs de zuidkust van Engeland.

Een wandeling uit wanhoop, 1014 kilometer langs een soms onherbergzame kust. Raynor Winn beschrijft de tocht in haar boek ‘Het Zoutpad, over oude wegen maar een nieuw begin’. Geen fictie, maar werkelijkheid, in de marges van de reisgids van Paddy Dillon geschreven.

Niet weten wat er komen gaat, maar het desondanks aangaan. Een bijzonder boek! Geschreven in een stijl waardoor je het eigenlijk niet weg wilt leggen, maar ook niet snel wilt lezen omdat je bij de belevenissen wilt blijven. Elke stap mee wilt lopen. Vreest en hoopt dat de ziekte op afstand blijft, omdat je Raynor en Moth na het eerste hoofdstuk al in je hart gesloten hebt!

Een boek over wandelen, maar ook over leiderschap, over durven, over moeten, over afzien, over ethiek, over honger, maar ook over al datgene dat het leven de mooite waard maakt.

Een boek dat tot nadenken aanzet!

Luister hier naar een interview met Raynor Winn.

Geplaatst op

Dwalen met Komoot

Echt wandelen, betekent soms echt lekker (ver)dwalen. Gewoon lekker jouw intuïtie volgen in een onbekend terrein! Jezelf verliezen in de prachtige natuur zonder te letten op markeringen. Ongebaand gaan waar niemand ging!

Hoe dan ook komt altijd dat moment dat je denkt ‘en nu?’ Vroeger pakte ik dan de kaart, misschien een kompas, en stippelde ik de route uit langs hoogtelijnen, mogelijke stops of overnachtingen. Nu open ik Komoot een bijzonder handige App om tochten mee te plannen, te lopen of te registreren. In deze blog leg ik uit wat de voordelen van het gebruik van Komoot zijn en waarom ik echt fan ben!

Gedetailleerd kaartmateriaal

Wat is Komoot nu eigenlijk? Voor mij is het een heel handige App voor buitensporters. Of je nu wilt hiken, runnen, fietsen, klimmen of kanovaren, Komoot levert kaartmateriaal en navigatie voor jouw activiteit! De app op de smartphone heeft een mooie integratie met de via een laptop te benaderen website.

De App laat je het kaartmateriaal gebruiken via een dataverbinding. Via GPS heb je in combinatie met de kaart een nauwkeurige positiebepaling. Heel handig is dat het kaartmateriaal ook te downloaden is, waardoor je niet meer afhankelijk bent van het 4G-bereik van je telefoon. Je zult maar op de Schotse Hooglanden hiken in complete radiostilte, maar zelfs in Nederland vind je nog plekken waar je geen enkel bereik hebt. Heel rustgevend, maar niet handig als het al begint te schemeren en je echt terug wilt. Ander voordeel van het downloaden van het kaartmateriaal is natuurlijk het sparen van je databundel!

De gebruikte kaarten zijn goed gedetailleerd en voor alle sporten bruikbaar. Paden door natuurgebieden staan goed aangegeven en ook de te overbruggen beekjes of rivieren kom je tegen. Bij de instellingen kun je je voorkeur aangeven voor verschillende leveranciers van kaartmateriaal. Kortom geen excuus meer voor die onverwacht stevige klim, alle hoogtelijnen staan op de kaart.

(Ver)dwalen of plannen

Je kunt Komoot op meerdere manier gebruiken. Je kunt er mee plannen, tochten van anderen mee lopen of je tochten registreren. Plannen doe je door van te voren op de website via waypoints je hele route te tekenen en te plannen. Deze laad je vervolgens naar je smartphone. Start de route ‘and go’

Je kunt ook routes van anderen lopen door deze op internet te zoeken op de bekende wandelsites en de GPS-gegevens eenvoudig te downloaden naar de App.

Zelf gebruik ik Komoot vaak om te registreren. Bij het begin van een tocht open je de App, druk je op <Record> en de rest gaat vanzelf. Route, snelheid, afstand, hoogteverschillen, alles wordt keurig opgeslagen en in mooie grafiekjes afgebeeld. Tijdens de tocht kun je de voortgang makkelijk zien, waardoor je een goed inzicht hebt in de nog af te leggen afstand of bijvoorbeeld mooie plekken om te rusten. De App heeft ook de mogelijkheid om foto’s te nemen en deze te integreren met je tocht. De exacte locatie van de foto wordt aangegeven op de kaart. Uiteraard krijg je na het beëindigen van de wandeling een mooi overzicht met alle statische details.

Komoot Community

Komootgebruikers vormen een community. Je kunt je tochten delen met andere gebruikers, die zo eenvoudig jouw tocht ook kunnen lopen. Het leuke van de community is dat het om een internationale groep gebruikers gaat. Een mooi vertakt netwerk dat de mooiste plekken op deze aardkloot omspant. Je kunt het zo gek niet bedenken of er heeft wel iemand gelopen. En natuurlijk niets zo leuk dan de eerste te zijn die een gebied ontsluit en er een mooie hike doorheen trekt! Door het lopen van tochten en het delen van deze tochten kun je de status van expert of pionier verkrijgen van een bepaald gebied. Mooi detail is dat het hierbij niet gaat om de gelopen afstanden, maar vooral om het delen van je tochtinformatie met anderen.

Is dat gratis?

De App is gratis te gebruiken met gebruik van internettoegang. Wil je het kaartmateriaal ook downloaden dan betaal je daarvoor een klein bedrag, dit kan per regio. Er is ook de mogelijkheid om tegen een vast bedrag van een paar tientjes levenslang het recht te verkrijgen om het kaartmateriaal van de hele wereld te downloaden. Dit is wat mij betreft de goedkoopste optie als je het afzet tegen al de kaarten die ik ooit kocht. Ik heb na een testperiode van een maand de wereldlicentie aangeschaft. Als ik op reis ga download ik de regio of het land waar ik ga lopen naar mijn smartphone en bij terugkomst verwijder ik het kaartmateriaal om het geheugen van mijn smartphone niet teveel te belasten.

Mijn tochten

Sinds midden 2018 registreer ik mijn tochten met Komoot. Je kunt ze hier bekijken en vervolgens lopen natuurlijk! Heb je vragen stel ze gerust! Ik ben benieuwd wat je van Komoot vindt.  Ben je ook een gebruiker van Komoot laat dan even je naam achter dan zoek ik je op! Veel wandelplezier!

 

 

Geplaatst op

De wereld op kniehoogte!

Ochtend. Een nevelig bos, geuren van verval, smalle paden. Niets zo lekker als een hike door de bossen! Een hike? Vraag mij dan meteen af wat het verschil is tussen een hike en een wandeling. Een hike klinkt duidelijk zwaarder, langer, met rugzak, kaart, proviand en het liefst op onbekend buitenlands terrein!

Een wandeling heeft toch iets van: ‘lekker naar buiten, handen in de zakken, gebaande paden en een pannenkoek na afloop’. Onzin natuurlijk! Een wandeling kan loodzwaar zijn. Iedereen die ooit in de bergen heeft gewandeld weet precies wat ik bedoel. Maar goed voor een wandeling van 2 uur neem ik vrijwel niets mee, maar voor een hike van dezelfde omvang ga ik lekker bepakt en bezakt op pad.

Het zal iets met veiligheid en onvoorziene omstandigheden te maken hebben. Maar ook met het kijken naar de werkelijkheid! Hoe kijk je en wat zie je? Zie je het landschap echt, lees je het? Zie je waar het wild gelopen heeft, herken je de sporen? Of loop je in gedachten en bewonder je vooral je ‘binnenwereld’, overdenk je uitdagingen, ergernissen! Ben je aanwezig in het nu of dwaal je door heel andere innerlijke landschappen?

Echt aanwezig zijn in een situatie,  bewust kijken doet wat met je. In de natuur, maar ook in de stad! Jezelf zaken afvragen, wie leven hier, hoe was het vroeger, is er iets veranderd? Onderzoeken van wat je ziet en wat het met je doet! Waarom ben je bang in een verlaten bos of waarom kom je juist tot rust?

Bewust kijken naar de wereld op kniehoogte, je perspectief veranderen en een andere wereld zien. Je oordeel uitstellen en echt zien! Leren van je ervaring! Ervaren hoe het is om echt ergens te zijn.

 

[Lees meer over City as text]

 

 

 

Geplaatst op

Kan niet wachten!

Heb jij dat ook, dat je nu langzaam 2019 begint in te richten, alsof het een leeg huis is? Of beter, een nog onontdekt land met verrassende uitzichten! Nu vallen Oud en Nieuw en mijn verjaardag vrijwel samen dus misschien ben ik een beetje ‘biased’, maar bij mij gaat het kriebelen! Het oude is gedaan, het nieuwe ligt voor het oprapen.

De dagen worden langer, ik kan niet wachten tot ik weer uit een tent kruip, liefst met een dun laagje ijs op het doek. Vuur maken en koffie zetten, terwijl langzaam de grondmist optrekt, de zon schittert in de dauwdruppels.

Ken je dat? Rugzak om en wandelen op een nog onontdekte route. Onbekende geluiden, beekjes, heuvels, bergen. Onbekende gerechten eten in kleine restaurants vol met onverwachte ontmoetingen met verweerde gezichten van het buitenleven. Verdwalen in de wetenschap dat het altijd goed komt!

Ja, ik kan niet wachten! Nog even de laatste oliebollen eten. Oud en nieuw vieren met een groot vuur en een huis vol en dan 2019!

Al wat ik jullie wil wensen voor 2019 ligt besloten in deze mooie Irish blessing … may the road rise up to meet you!