Geplaatst op

Dutch Design Week 2019

De Dutch Design Week 2019. Een mooie gelegenheid om de ideeën van 2600 internationale designers te bekijken en te doorgronden. Veel nieuwe materialen, neem bijvoorbeeld paddestoelen om mee te bouwen, maar ook hout als materiaal om co2 op te slaan.

Veel social design, bekende en nieuwe designers. Veel filosofische vragen die de moeite waard zijn te stellen.  Robots die jouw emoties lezen, sustainable design, hergebruik, afval bestaat niet meer.

En natuurlijk de niet te missen Graduation Show 2019 van de Design Academy. Maar ook ‘De Angstfabriek’ over  hoe ‘angst’ gebruikt wordt om nieuwe producten aan de markt te brengen. Kortom een kijkje in de toekomst en het heden onder het motto: If not now then when?

Een goede reden om af te reizen naar Eindhoven. Nog te zien tot en met 27 oktober.

Sharing is caring
Geplaatst op

Dragons’ Den Landgoed Woudhuis

Afgelopen weekend was het Landgoed Woudhuis het decor van een spannende Dragons’ Den. Studenten van het Windesheim Honours Programme Social Innovation ontwikkelden in 48 uur plannen om Campus Woudhuis tot bruisend middelpunt te maken van het landgoed.
Uitgangspunten: leren voor iedereen, groen DNA, verbonden met wijken en bedrijven in Apeldoorn en de regio.
De Dragons Kien van Hövell tot Westerflier, Marco Mout en Annemarth Idenburg gaven de studenten positief kritische repliek op de business case, de voorgestelde identiteit van het landgoed, de vormen van eigenaarschap, de relatie met de sustainable development goals van de UN en de gevolgen van het stikstofdebat. Waardevolle inbreng die leidt tot bijstelling en prioritering van de plannen!

Aanstaande maandag gaan we samen met de opdrachtgever Jaap Berends de projecten herordenen en prioriteren om de komende 3 maanden maximale impact te bereiken. Zo leuk kan onderwijs zijn!

Sharing is caring
Geplaatst op

Het Zoutpad

Wat als je in een week je huis en je inkomen verliest en je vervolgens hoort dat je partner ongeneeslijk ziek is? Dan besluit je een tent te kopen en te gaan wandelen. Niet zomaar een wandeling, maar het South West Coast Path langs de zuidkust van Engeland.

Een wandeling uit wanhoop, 1014 kilometer langs een soms onherbergzame kust. Raynor Winn beschrijft de tocht in haar boek ‘Het Zoutpad, over oude wegen maar een nieuw begin’. Geen fictie, maar werkelijkheid, in de marges van de reisgids van Paddy Dillon geschreven.

Niet weten wat er komen gaat, maar het desondanks aangaan. Een bijzonder boek! Geschreven in een stijl waardoor je het eigenlijk niet weg wilt leggen, maar ook niet snel wilt lezen omdat je bij de belevenissen wilt blijven. Elke stap mee wilt lopen. Vreest en hoopt dat de ziekte op afstand blijft, omdat je Raynor en Moth na het eerste hoofdstuk al in je hart gesloten hebt!

Een boek over wandelen, maar ook over leiderschap, over durven, over moeten, over afzien, over ethiek, over honger, maar ook over al datgene dat het leven de mooite waard maakt.

Een boek dat tot nadenken aanzet!

Luister hier naar een interview met Raynor Winn.

Sharing is caring
Geplaatst op

Hoe ga jij een uitdaging aan?

Uitdagingen aangaan blijft spannend, want een uitdaging is pas een uitdaging als je eventueel kunt falen, toch? Of toch niet, dat vraag ik mij af. Ik ben ruim voor het tijdperk van de Youtube challenges de gekste uitdagingen aangegaan. Een novelle schrijven in een maand (Nanowrimo), 1000 kilometer wandelen, koud douchen, zomaar een paar voorbeelden van uitdagingen die op kwamen en ik nodig vond om aan te gaan.

Hoe werkt dat dan zo’n uitdaging vroeg ik mij laatst af in een moment van reflectie. Waren het wel uitdagingen of wist ik eigenlijk wel dat ik het kon en was er meer sprake van doorzetten, niet opgeven, gewoon doen.

Meestal gaat het om iets dat je uit je comfortzone sleurt. Neem bijvoorbeeld koud douchen! Onder die warme douche staan en dan resoluut de warme kraan op koud zetten, vervolgens voelen hoe je geest en lichaam explodeert. Echt wel een uitdaging de eerste twee weken en daarna merk je dat de aanpassing is geslaagd. Je kunt het en het voelt weldadig, mission completed!

Mindset

1000 kilometer wandelen, het lijkt veel, maar met de juiste mindset is het eigenlijk heel makkelijk. Misschien is dat het; de mindset waarmee je start. Een soort weten dat je het wel kunt, dat het mogelijk is, dat je kunt groeien. In tegenstelling tot het denken in ‘ik kan dit toch niet’. Carol Dweck deed er onderzoek naar en schreef er zeer toegankelijke boeken over. In deze TEDxtalk gaat ze in op het belang van de juiste mindset voor je aan het avonturieren gaat!

We moeten af van het ‘ik-kan-het-toch-niet-denken’ en het inwisselen voor het ‘ik-kan-het-nog-niet-denken’. Voel je het verschil? Bij het eerste denken versla je jezelf al bij voorbaat, bij het tweede weet je dat je het misschien nu nog niet kunt, maar dat je van de ervaring gaat leren hoe je het uiteindelijk wel kunt bereiken.

Het volgende plaatje laat het mooi zien wat het verschil is tussen een statische mindset van niet kunnen (fixed mindset) en een mindset van ‘met de juiste inspanning is het mogelijk’ (growth mindset).

Is alls dan mogelijk? Ach sommige zaken laat ik graag aan mij voorbijgaan. Een violist zal ik nooit worden. Maar wie weet, als ik het echt zou willen. Als ik er echt voor wil gaan en dagelijkse 8 uur wil oefenen 😉

Terug naar de uitdagingen. Misschien heeft het ook wel te maken met waar je het eigenaarschap‘locus of control’ neerlegt van je handelen. Ben jij het die aan het roer staat of is het de omgeving die van invloed is op jouw slagen? Kwam jouw falen doordat anderen je tegenwerkte of omdat je er gewoon nog niet klaar voor was. Leg je de verantwoordelijkheid voor je nieuwe dieet bij je App of coach of pak je hem zelf? Geef je op of ga je door?

Hoe ga jij je uitdagingen aan? Liggen ze ruim buiten jouw ‘comfort zone’, zijn ze binnen een jaar haalbaar (die 1000 kilometer) of vergen ze misschien wel 10.000 uur oefening. Voor mij zijn het meestal zaken waarvan ik denk ‘moeilijk, maar niet onmogelijk’. En dan bij succes telkens je grenzen weer verder leggen, want het succes levert meteen een mooie stapsteen naar het volgende doel.

Ben benieuwd hoe jij naar uitdagingen kijkt!

 

 

 

 

 

 

Sharing is caring
Geplaatst op

Kan kunst ons nog redden?

Kan de kunst ons nog redden van het wegzakken in het moeras van de middelmatigheid? Wakker schudden uit onze gemakzuchtige slaap van het alledaagse ‘makkelijke’ leven en lonkende vergetelheid? Wat raakt ons nog in het dagelijkse bombardement van prikkels, personal marketing, live streams en social stories?

Terwijl de huidige culturele en maatschappelijke thema’s schreeuwen om kunstenaars met een mening, lijken ze vooral bezig met business en verdienmodellen. Waar is de kunst als disruptief, schokkend, blaffend, schreeuwend?

Kunst die ergens over mag gaan. Niet mooi, maar zuur als Fluoroantimonic acid! Niet gevoelig, maar bijtend! Kunst niet opgeslagen in verfijnde koepels met gedempt licht en verfijnd geconditioneerde zalen, maar het liefst op ruwe muren ‘in your face’!

Niet leren schilderen als Rembrandt, maar leren creëren als Banksy, daar waar het er toe op, op straat! In het oog van alledag om je uit te dagen, je te verwonderen, om je te vragen je oordeel echt te onderzoeken! Kan kunst het nog?

Dat vraag ik mij dan af terwijl ik door De Fundatie loop. ‘Vrijheid, de vijftig kernkunstwerken vanaf 1968′ een mooie expositie met dito boek.  Spannende werken, uitdagend, soms confronterend, keurig verscholen onder de geglazuurde UFO.

Een overzichtstentoonstelling is natuurlijk altijd ‘uitdaging met terugwerkende kracht’, vooral aanzettend tot glimlachende beschouwing of niet? De curatoren hebben immers besloten dat dit de belangrijkste kernkunstwerken zijn.

Mooi, maar blijft mijn vraag ‘waar hebben ze zich verscholen, die commentatoren van ons huidig tijdsgewricht?’ Wanneer kruipen ze de academie uit om zich te roeren, te spiegelen, te confronteren, aandacht te eisen? Is de klimaatmars een eerste voorzichtige eruptie van jong aanstormend disruptief talent?  De nieuwe Banksy’s of JR’s schreeuwend in je gezicht! Ik hoop het!

Kan kunst ons nog redden? Of hebben we de kunst gered en is de verbijstering, de verwondering, gestorven?

Sharing is caring
Geplaatst op

Dwalen met Komoot

Echt wandelen, betekent soms echt lekker (ver)dwalen. Gewoon lekker jouw intuïtie volgen in een onbekend terrein! Jezelf verliezen in de prachtige natuur zonder te letten op markeringen. Ongebaand gaan waar niemand ging!

Hoe dan ook komt altijd dat moment dat je denkt ‘en nu?’ Vroeger pakte ik dan de kaart, misschien een kompas, en stippelde ik de route uit langs hoogtelijnen, mogelijke stops of overnachtingen. Nu open ik Komoot een bijzonder handige App om tochten mee te plannen, te lopen of te registreren. In deze blog leg ik uit wat de voordelen van het gebruik van Komoot zijn en waarom ik echt fan ben!

Gedetailleerd kaartmateriaal

Wat is Komoot nu eigenlijk? Voor mij is het een heel handige App voor buitensporters. Of je nu wilt hiken, runnen, fietsen, klimmen of kanovaren, Komoot levert kaartmateriaal en navigatie voor jouw activiteit! De app op de smartphone heeft een mooie integratie met de via een laptop te benaderen website.

De App laat je het kaartmateriaal gebruiken via een dataverbinding. Via GPS heb je in combinatie met de kaart een nauwkeurige positiebepaling. Heel handig is dat het kaartmateriaal ook te downloaden is, waardoor je niet meer afhankelijk bent van het 4G-bereik van je telefoon. Je zult maar op de Schotse Hooglanden hiken in complete radiostilte, maar zelfs in Nederland vind je nog plekken waar je geen enkel bereik hebt. Heel rustgevend, maar niet handig als het al begint te schemeren en je echt terug wilt. Ander voordeel van het downloaden van het kaartmateriaal is natuurlijk het sparen van je databundel!

De gebruikte kaarten zijn goed gedetailleerd en voor alle sporten bruikbaar. Paden door natuurgebieden staan goed aangegeven en ook de te overbruggen beekjes of rivieren kom je tegen. Bij de instellingen kun je je voorkeur aangeven voor verschillende leveranciers van kaartmateriaal. Kortom geen excuus meer voor die onverwacht stevige klim, alle hoogtelijnen staan op de kaart.

(Ver)dwalen of plannen

Je kunt Komoot op meerdere manier gebruiken. Je kunt er mee plannen, tochten van anderen mee lopen of je tochten registreren. Plannen doe je door van te voren op de website via waypoints je hele route te tekenen en te plannen. Deze laad je vervolgens naar je smartphone. Start de route ‘and go’

Je kunt ook routes van anderen lopen door deze op internet te zoeken op de bekende wandelsites en de GPS-gegevens eenvoudig te downloaden naar de App.

Zelf gebruik ik Komoot vaak om te registreren. Bij het begin van een tocht open je de App, druk je op <Record> en de rest gaat vanzelf. Route, snelheid, afstand, hoogteverschillen, alles wordt keurig opgeslagen en in mooie grafiekjes afgebeeld. Tijdens de tocht kun je de voortgang makkelijk zien, waardoor je een goed inzicht hebt in de nog af te leggen afstand of bijvoorbeeld mooie plekken om te rusten. De App heeft ook de mogelijkheid om foto’s te nemen en deze te integreren met je tocht. De exacte locatie van de foto wordt aangegeven op de kaart. Uiteraard krijg je na het beëindigen van de wandeling een mooi overzicht met alle statische details.

Komoot Community

Komootgebruikers vormen een community. Je kunt je tochten delen met andere gebruikers, die zo eenvoudig jouw tocht ook kunnen lopen. Het leuke van de community is dat het om een internationale groep gebruikers gaat. Een mooi vertakt netwerk dat de mooiste plekken op deze aardkloot omspant. Je kunt het zo gek niet bedenken of er heeft wel iemand gelopen. En natuurlijk niets zo leuk dan de eerste te zijn die een gebied ontsluit en er een mooie hike doorheen trekt! Door het lopen van tochten en het delen van deze tochten kun je de status van expert of pionier verkrijgen van een bepaald gebied. Mooi detail is dat het hierbij niet gaat om de gelopen afstanden, maar vooral om het delen van je tochtinformatie met anderen.

Is dat gratis?

De App is gratis te gebruiken met gebruik van internettoegang. Wil je het kaartmateriaal ook downloaden dan betaal je daarvoor een klein bedrag, dit kan per regio. Er is ook de mogelijkheid om tegen een vast bedrag van een paar tientjes levenslang het recht te verkrijgen om het kaartmateriaal van de hele wereld te downloaden. Dit is wat mij betreft de goedkoopste optie als je het afzet tegen al de kaarten die ik ooit kocht. Ik heb na een testperiode van een maand de wereldlicentie aangeschaft. Als ik op reis ga download ik de regio of het land waar ik ga lopen naar mijn smartphone en bij terugkomst verwijder ik het kaartmateriaal om het geheugen van mijn smartphone niet teveel te belasten.

Mijn tochten

Sinds midden 2018 registreer ik mijn tochten met Komoot. Je kunt ze hier bekijken en vervolgens lopen natuurlijk! Heb je vragen stel ze gerust! Ik ben benieuwd wat je van Komoot vindt.  Ben je ook een gebruiker van Komoot laat dan even je naam achter dan zoek ik je op! Veel wandelplezier!

 

 

Sharing is caring
Geplaatst op

De wereld op kniehoogte!

Ochtend. Een nevelig bos, geuren van verval, smalle paden. Niets zo lekker als een hike door de bossen! Een hike? Vraag mij dan meteen af wat het verschil is tussen een hike en een wandeling. Een hike klinkt duidelijk zwaarder, langer, met rugzak, kaart, proviand en het liefst op onbekend buitenlands terrein!

Een wandeling heeft toch iets van: ‘lekker naar buiten, handen in de zakken, gebaande paden en een pannenkoek na afloop’. Onzin natuurlijk! Een wandeling kan loodzwaar zijn. Iedereen die ooit in de bergen heeft gewandeld weet precies wat ik bedoel. Maar goed voor een wandeling van 2 uur neem ik vrijwel niets mee, maar voor een hike van dezelfde omvang ga ik lekker bepakt en bezakt op pad.

Het zal iets met veiligheid en onvoorziene omstandigheden te maken hebben. Maar ook met het kijken naar de werkelijkheid! Hoe kijk je en wat zie je? Zie je het landschap echt, lees je het? Zie je waar het wild gelopen heeft, herken je de sporen? Of loop je in gedachten en bewonder je vooral je ‘binnenwereld’, overdenk je uitdagingen, ergernissen! Ben je aanwezig in het nu of dwaal je door heel andere innerlijke landschappen?

Echt aanwezig zijn in een situatie,  bewust kijken doet wat met je. In de natuur, maar ook in de stad! Jezelf zaken afvragen, wie leven hier, hoe was het vroeger, is er iets veranderd? Onderzoeken van wat je ziet en wat het met je doet! Waarom ben je bang in een verlaten bos of waarom kom je juist tot rust?

Bewust kijken naar de wereld op kniehoogte, je perspectief veranderen en een andere wereld zien. Je oordeel uitstellen en echt zien! Leren van je ervaring! Ervaren hoe het is om echt ergens te zijn.

 

[Lees meer over City as text]

 

 

 

Sharing is caring
Geplaatst op

Kan niet wachten!

Heb jij dat ook, dat je nu langzaam 2019 begint in te richten, alsof het een leeg huis is? Of beter, een nog onontdekt land met verrassende uitzichten! Nu vallen Oud en Nieuw en mijn verjaardag vrijwel samen dus misschien ben ik een beetje ‘biased’, maar bij mij gaat het kriebelen! Het oude is gedaan, het nieuwe ligt voor het oprapen.

De dagen worden langer, ik kan niet wachten tot ik weer uit een tent kruip, liefst met een dun laagje ijs op het doek. Vuur maken en koffie zetten, terwijl langzaam de grondmist optrekt, de zon schittert in de dauwdruppels.

Ken je dat? Rugzak om en wandelen op een nog onontdekte route. Onbekende geluiden, beekjes, heuvels, bergen. Onbekende gerechten eten in kleine restaurants vol met onverwachte ontmoetingen met verweerde gezichten van het buitenleven. Verdwalen in de wetenschap dat het altijd goed komt!

Ja, ik kan niet wachten! Nog even de laatste oliebollen eten. Oud en nieuw vieren met een groot vuur en een huis vol en dan 2019!

Al wat ik jullie wil wensen voor 2019 ligt besloten in deze mooie Irish blessing … may the road rise up to meet you!

 

Sharing is caring